Το νεότερο πλαίσιο περιλάμβανε μερικούς τροχούς με ακτίνες, συνήθως κατασκευασμένους από ξύλο και χάλυβα, για να αντισταθεί στις νεότερες ανησυχίες από αγώνες αρμάτων υψηλής ταχύτητας και πολέμου. Ο νέος άξονας είναι ενισχυμένος για να αποτρέπει ζημιές κάτω από τα σοβαρά όρια και το αμάξωμα είναι συνήθως τυλιγμένο με δέρμα και άλλες αμυντικές επεξεργασίες για να προστατεύει από τη νέα ομάδα σκόνης και πιθανών εχθρικών βλημάτων. Η νεότερη περιορισμένη χρήση των αρμάτων τελικά υποδηλώνει την περιθωριοποίησή τους στις οργανωμένες και ελεγχόμενες λεγεώνες του ρωμαϊκού πολέμου, δημιουργώντας ένα ξεχωριστό εξελικτικό στάδιο στο οποίο έγιναν πιο εμβληματικά παρά λειτουργικά.

Συχνά υποστήριζαν τις οπτικές αναπαραστάσεις από την ενέργεια, τη φήμη και πολλά άλλα. Για παράδειγμα, επιτυχημένοι στρατηγοί και αυτοκράτορες συχνά ενσωμάτωναν άρματα στις θριαμβευτικές πομπές για να επιδείξουν την επιτυχία του στρατού και θα σας φαινόταν σαν να επιλέγατε κάτι θεϊκό. Καθώς το τσίρκο προσπαθούσε να βρει το σημείο όπου ο αυτοκράτορας εμφανιζόταν για το κοινωνικό γεγονός, μετατράπηκε σε μια εξαιρετικά πολιτική περιπέτεια. Οι νέοι επισκέπτες εκμεταλλεύονταν αυτή την ασυνήθιστη ευκαιρία για να εκφράσουν τα σχόλιά τους σχετικά με τους κανόνες του αυτοκράτορα, προσπαθώντας να αλλάξει τους κανόνες. Μια μέρα στις εκδηλώσεις είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να δικαιολογήσετε την δημόσια αγάπη του στρατηγού, αλλιώς θα σας εξαντληθεί, για τον νεότερο αυτοκράτορα. Οι φρέσκοι, γεμάτοι αθλητές κάθονται στις νέες ψηλές θέσεις, σκιεροί από τον σκληρό ήλιο, ο νέος αυτοκράτορας είχε τις δικές του θέσεις και ακόμη και οι φτωχοί, που δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, μπορούν να παρακολουθήσουν την νεότερη αρένα δωρεάν.

• Τα άλογα άρχισαν να ιππεύουν συνεχώς περίπου έναν αιώνα και ένα μισό άρμα που ακολουθούσε κατασκευάστηκε.
• Απεικονίζουν τους εαυτούς τους να ιππεύουν άρματα, να διεξάγουν μάχες μέσα στα άρματα, καθώς και άρματα και πόνυ στους τάφους τους, όπως τα σύμβολα του ηλεκτρισμού και ούτω καθεξής.
• Η φρέσκια «σύνθετη κορδέλα», που σχεδιάστηκε λίγο μέσα στο 2ο εκατό χρόνια π.Χ., είναι η τελευταία ουσία για την αύξηση μιας απειλητικής για τη ζωή εμφάνισης.
• Δεδομένου ότι η Ρωμαϊκή Δημοκρατία προσέφερε λύση στη νέα Αυτοκρατορία, ο αριθμός των μηνών που αφορούσαν τα παιχνίδια αυξήθηκε κάπως, φτάνοντας τους 135 λόγω της Πορφυρής Εποχής (Balsdon, 1969, σ. 248).

Ένας έμπειρος ηνίοχος μπορεί να εξασφαλίσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό σε σημερινό νόμισμα (Humphrey, 1986, σ. 441). Το αρχικό ρωμαϊκό παιχνίδι, γνωστό και ως ludi, ήταν κυρίως θρησκευτικό, τιμώντας ορισμένες θεότητες. Αυτού του χωρίς κατάθεση Xon Bet είδους οι εκδηλώσεις περιλάμβαναν ιπποδρομίες και αρματοδρομίες, ψεύτικα κυνήγια, μουσική και θεατρικά έργα. Ενώ η Ρωμαϊκή Δημοκρατία έδωσε τη θέση της στη νέα Αυτοκρατορία, ο αριθμός των ημερών που ασχολούνταν με τα παιχνίδια αυξήθηκε μάλλον, φτάνοντας τις 135 κατά την Πορφυρή Εποχή (Balsdon, 1969, σ. 248).

Ρωμαϊκές αρματοδρομίες

Συνήθως, τα πιο δημοφιλή τσίρκα που διοργανώνουν αγώνες αρμάτων είναι το νέο Circus Maximus στη Ρώμη, που ερμηνεύεται ως «το μεγαλύτερο τσίρκο». Το νεότερο Circus Maximus θα φιλοξενήσει πάνω από 201.000.000 άτομα. Ο Σέξτος Βιστίλιος Έλενος είναι φανατικός αυρίγας και η ταφική του επιγραφή μας λέει ότι μεταφέρθηκε στην Μπλε παράταξη, όπου εκπαιδεύτηκε από τον Δατιλέα όταν πέθανε στην ηλικία των 13 ετών. Ο Κρήσκης, ένας άλλος νεαρός αναβάτης, είναι ένας εξαιρετικός ηνίοχος στην Μπλε παράταξη. Καταγόταν από τη Βόρεια Αφρική και πιθανότατα μεταφέρθηκε στη Ρώμη ως υπηρέτης. Θα οδηγούσε άρματα για τουλάχιστον ένα χρόνο πριν και θα γινόταν δώδεκα ετών όταν ξεκίνησε την εκπαίδευσή τους. Ο Κρήσκης διεκδίκησε την πρώτη μάχη με ένα άρμα πολλών αλόγων που οδηγούσε τα νέα άλογα, τον Κίρκο, τον Ακόμπτορα, τον Ντελικάτο και τον Κοτύνο. Το επάγγελμά τους διήρκεσε εννέα δεκαετίες και στη συνέχεια απέκτησε 1.558.346 σηστερτίους (ένας στρατιώτης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πληρώνεται με 1200 σηστερτίους ετησίως). Ο Κρήσκης απεβίωσε στην ηλικία των 22 ετών.

Χορηγοί και Κοινότητες Αγώνων Άρματος

Τα πιο δημοφιλή άρματα που χρησιμοποιούνταν σε αγώνες είχαν μερικά άλογα δεμένα ακριβώς μπροστά και ονομάζονταν «bigae» στη ρωμαϊκή γλώσσα. Η κύρια λειτουργία των αρμάτων ήταν η διεξαγωγή αγώνων και για να γίνει αυτό, οι δρομείς συνήθως κατέφευγαν σε αγώνες για να βοηθήσουν σε αγώνες και για να το κάνουν αυτό. Σε έναν απλό κινηματογράφο ή τσίρκο που έτρεχε, υπήρχαν συνήθως 12 πόρτες, από τις οποίες οι συμμετέχοντες αναδύονταν στην ανακάλυψη με τη χαρά του ζητωκραυγάζοντος κοινού. Η συγκίνηση κατέκλυζε το κοινό τη στιγμή που το έδαφος άρχισε να κινείται κάτω από τους νέους τροχούς του αρμάτων και οι θεατές έφταναν στον τελικό γύρο, λαχάνιαζαν με όρκο και ανησυχία, αβεβαιότητα και ευημερία.

Οι ιδιοκτήτες οργανισμών αρματοδρομιών συνήθιζαν να συγκεντρώνουν τους ανιχνευτές για να συγκεντρώσουν την καλύτερη δεξιοτεχνία από όλο τον νέο ρωμαϊκό κόσμο. Ο νέος ηνίοχος, Γάιος Απουλήιος Διοκλής, που γεννήθηκε από την πολιτεία έξω από τη Λουζιτανία, είχε μια υπέροχη κοινότητα 24 ετών. Ήταν στο τέλος της καριέρας του στη μουσική σκηνή από την ηλικία των 18 ετών, ξεκινώντας την πρώτη του χρονιά στην ηλικία των 20.

Convivium: Ο τρόπος με τον οποίο οι Ρωμαίοι άρχισαν να τρώνε για μια οθόνη μακριά από την εξουσία

Ακόμα και μετά την ενσωμάτωση στοιχείων από την Καρχηδόνα και ίσως τις ανατολικές χώρες, τα ρωμαϊκά άρματα παρέμειναν σχετικά λιγότερο γνωστά από τη χρήση τους σε όλες σχεδόν τις άλλες σύγχρονες κοινότητες. Η εστίαση του ρωμαϊκού πολέμου στο πεζικό και την πολεμική τέχνη σταδιακά επισκίασε τις ιδέες για τα άρματα, οι οποίες τελικά εγκαταλείφθηκαν στην βασική εφαρμογή του πεδίου μάχης. Ωστόσο, τα άρματα συνέχισαν να φέρουν συμβολικά πλεονεκτήματα και τελετουργικά χαρακτηριστικά σε αυτήν τη ρωμαϊκή περιοχή, που καταδεικνύουν τον πολύπλευρο ρόλο τους πέρα από τη μάχη. Η νεότερη εξέλιξη του πολέμου με άρματα στη Ρώμη αντανακλά μια αλλαγή του παλαιότερου μεσογειακού τρόπου ζωής σε έναν πιο επίσημο στρατιωτικό ρόλο. Πρώτον, τα άρματα χρησιμοποιούνταν κυρίως σε τελετουργικά και πομπικά κίνητρα, με ελάχιστη εφαρμογή στο πεδίο της μάχης.

Οι ηνίοχοι εκτελούν ισορροπία για ένα μικροσκοπικό άρμα εάν είστε ασφαλισμένοι για τα ηνία από τέσσερα για να σας βοηθήσουν δώδεκα άλογα. Ένας μέσος αγώνας περιλαμβάνει επτά γύρους μέσα στο στάδιο, μια απόσταση από ένα έως τέσσερα χιλιόμετρα. Επιπλέον, η νέα ρωμαϊκή μέθοδος ανάπτυξης αρμάτων για πλευρικές επιθέσεις και επιθέσεις επηρέασε την ανάπτυξη πιο κινητών στρατιωτών στις γύρω χώρες. Αυτού του είδους οι πίστες συνεχίστηκαν λόγω διαφορετικού στρατιωτικού τρόπου ζωής, διαμορφώνοντας τελικά τα σχέδια ιππικού σύμφωνα με τους γοτθικούς χρόνους. Η νέα αυξημένη έκθεση στο κόστος, η ικανότητα κίνησης και η ενσωμάτωση από τα άρματα στις ευέλικτες ιδέες του πεδίου μάχης οδήγησαν στη νέα βελτίωση των εργασιών ιππικού.

Το οικολογικό αποτύπωμα της Ρώμης: Αποψίλωση των δασών, εξόρυξη και η χρηματοδότηση της κυβέρνησης κατά την αρχαιότητα

Η ιδέα των αρματοδρομιών που χρησιμοποιούνταν για την κατοχή κυβερνητικών αρμάτων επεκτάθηκε μόνο κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων. Η νέα δέσμευση στις ομάδες έφτασε σε ακμή και η ένδυση του νέου χρώματος της ομάδας έγινε βασικό κομμάτι της βυζαντινής ενδυμασίας. Ο νέος αυτοκράτορας έπρεπε να υπηρετήσει είτε τους νέους Μπλε είτε τους Λαχανικούς, και αυτό είχε μεγάλα αποτελέσματα ανάλογα με το αποτέλεσμα της νέας μάχης.

Σε σύγκριση με σχεδόν κάθε άλλη δημοφιλή μορφή διασκέδασης στην Αρχαία Ρώμη, όπως οι μονομαχίες ή οι θεατρικές παραστάσεις, οι αρματοδρομίες παρέμειναν στην άκρη λόγω της ενεργητικής φύσης τους και του κοινού που τους άρεσαν. Οι μονομαχίες ήταν συνήθως ήπιες και μακάβριες, ενώ το θέατρο εξυπηρετούσε περισσότερο τις πνευματικές δραστηριότητες. Ωστόσο, η οδήγηση αρμάτων προσέφερε έντονη συγκίνηση και απρόβλεπτο χαρακτήρα – ένα σημαντικό καθοριστικό χαρακτηριστικό των αρχαίων ρωμαϊκών αθλητικών γεγονότων, συμπεριλαμβανομένης μιας επιλογής από πράγματα πέρα από την αρματοδρομία. Οι αρματοδρομίες ήταν εξαιρετικά σημαντικές εκείνη την εποχή, επειδή ήταν ένας εξαιρετικός τρόπος για να διατηρηθεί η κοινωνική ζωή και να ενισχυθεί η πολιτική ενέργεια.

Imperial Χορηγίες

Το "Δόξα και μπορείς να είσαι μακρύς" χτυπήθηκε για τη μελωδία. Ωστόσο, το ολοκαίνουργιο τραγούδι ήταν επίσης ένα σημείο όπου πολλοί άνθρωποι έχασαν τη νεανική τους ζωή. Αν υπήρχε κάτι που αγαπούσε ο νέος Ρωμαίος λαός, αυτό ήταν το θέαμα και οι επιλογές απόδρασης που προσφέρονταν από ασυνήθιστα και σπουδαία κοινωνικά θέματα που επιτίθονταν στις νέες αισθητηριακές ικανότητες και ενίσχυαν τις σκέψεις. Οι Ρωμαίοι ηγεμόνες γνώριζαν τι καλύτερο και για να αυξήσουν τη δημοτικότητα και το κύρος του λαού τους, έβαζαν σε πολυτελή και εκπληκτικά εκθέματα σε χώρους που σχετίζονταν με αποστολές σε όλο το βασίλειο. Για παράδειγμα, διάσημα μέρη όπως το Κολοσσαίο και το Circus Maximus στη Ρώμη διοργάνωσαν εκδηλώσεις με υπέροχες πομπές, μοναδικά σκυλιά, μάχες μονομάχων, αγώνες αρμάτων, εκτελέσεις, ακόμη και ψεύτικες ναυτικές μάχες. Οι νέες ρίζες του μονομάχου εντοπίζονται στη νέα ετρουσκική ταφική κουλτούρα γύρω στο 3ο 100 π.Χ., όπου οι μάχες μεταξύ μαχητών θεωρούνταν αποζημίωση για τους νεκρούς.

Λόγω της συμμετοχής σε αγώνες, ευθυγραμμίστηκαν για να έρθουν σε επαφή με τον λαό, ενώ παράλληλα σκανδάλιζαν τη νέα επαγγελματική τάξη. Η εμπλοκή του Νέρωνα επηρέασε τη συζήτηση και μπορεί να έδειξε πώς οι ηγεμόνες πλοηγούσαν τον δημόσιο φανταστικό χαρακτήρα με αυτό το συναρπαστικό παιχνίδι. Αγώνες συνήθως με λευκά άρματα, που απομακρύνονταν από ομάδες πόνι – μερικές φορές ομάδες με ένα πόνι (bigae) ή ομάδες τεσσάρων πόνι (quadrigae).

Κατά τη διάρκεια ειδικών εκδηλώσεων ή φεστιβάλ, ενδέχεται να διοργανώνονται λαχεία και μπορείτε να κερδίσετε διακρίσεις οπουδήποτε, από χρήματα έως αξιόλογα προϊόντα. Τα διαδικτυακά παιχνίδια με ζάρια τείνουν να πρωταγωνιστούν σε μπαρ και ιδιωτικά σπίτια, όπου μερικές φορές διακυβεύονται μεγάλα χρηματικά ποσά. Τα Popinae, παλιά ρωμαϊκά μπαρ κρασιών, είχαν χαρακτηριστικά τυχερών παιχνιδιών και θεωρούνταν καταστήματα σωματικής βίας και μπορούσες να προσβάλλεις άτομα με τις επαφές τους που ασχολούνται με την πορνεία και τα στοιχήματα.